Vanuit Dunedin naar Middelmarch en Omarama vervolg

Ik had al wat fot's gemaakt , ze hebben er o.m een prachtig station. Zoals gezegd zou ik die dag niet ver komen na 120 km rijd ik door de plains en kom in Middlemarch. Nou wat een dorp , er is een museum waar alles wat families o er hadden naar toe is gegaan. Het is een landbouw en veeteeltstreek. Je kunt er de geschiedenis lezen van de Otago railway , die werd aangelegd om alle vee , melkprodukten en het graan naar de grote steden te kunnen transporteren. A g v de aanleg van wegen en de komst van vrachtwagens , verloor de spoorlijn zijn betekenis en na ontmanteling heeft men er een fietsroute van gemaakt. Het likt me leul om een deel ervan te fietsen, dus boek ik een fietshuur en shuttleservice voor de volgende dag. Ik boek een kamer in het enige hotel daar , maar er is oom en oub bij en dat heb ik geweten. Muziek en lawaai tot laat in de nacht, terwijl ik al om 22 u in bed lag want ik ging toch 65 km fietsen de volgende dag.Donderdag 26 om 8.30 bij de fietsverhuur voor instructies, afstellen fiets etc en met de shuttle naar Ranfurley. Ik ben de enige passagier en de chauffeur is de plaatselijk boer . Hij heeft enorme landerijen. En zo'n. 20 0koeien en ook nog eens. 150 schapen. We praten heel wat af. Zelf de elfstedentocht komt aan bod.
Na 65 km word ik afgezet in Ranfurly en fiets terug naar Middlemarch. Het eerste stuk is fraai en ik moet zelfs een tunnel in waar ik ij zaklamp nodig heb. Vell foto's weer onderweg want het begint eentonig te worden maar de landschappen blijven verbazen. Na 50 km voel ik mijn benen behoorllijl en ben zelfs een beetje licht in mijn hoofd, vast van de zon die door de gaten in mijn helm schijnt. De laatste 10 kmgaan met moeite maar ben op tijd dwz zoals gepland , terug. Eerst wat bijgekomen en daarna de auto in voor nog 230 km naar Omarama. Ik ben niet slaperig gelukig waar ik bang voor was. De weg is volslagen leeg en ik ben in en halfuur 4 autos tegen gekomen. Af en toe weer een stop vor foto's want tja..... Om 17 .20 stop ik bij de i-site in Cromwel voor de vraag naar acco. Er is een Topten HP maar aangezien ik daar lid van ben , moet ikzelf de boeking doen. Via de telefoon hor ik aan de ander kant , spreek maar Nederlands hoor. Ha de eigenaresse is oorspronkelik Hollandse en ik boek een cabin voor de nacht. Morgen 27 is het paln om via Twizel (forelvissen ??) Naar Moutnt Cook village te gaan om een bergwandeling van 3 a 4 uur te doen. Als het wer goed is zou ik een spctaculair vergezicht op Mt cook krijgen. Vlakbij is Lake Pukaki en Lake Tekapo . Volgens de reisboek mag ik die niet missen vanwege de sublieme reflecties in het water . Nou het wordt nog een heel programma voor de komede dagen.
Overigens moet je aan verschillende dingen wennen.
1. Kreeg de sleutel nier meer uit het contactslot , wat ik ook proberde. Juist e erst in de Parkstand zetten en niet in Drive laten staan.
2. Je gaat koken en na 10 minuten merk je dat het water voor de pasta of aardappelen nog niet kookt. Ja dan moet je eerst het knopje voor het elctrisch koken aanzetten.
Je hebt de deur van de auto geopend mar moet nog wat in de achterbak leggen, legt abusievelikk je autosleutels op je kofer en knalt de kofferdeksel dicht. Tjee wat nu . Zit er op de vloer van de auto een hanle die je omhoog trekt en daarmee de kofferbak weer opent.
Ach ja aldoende leert men.
Wat echter niet went is het onvestanbare Nieuw Zeelandse engels. Als ze het over high hebben zeggen ze iets dat klinkt als hoi. Als je vlees koopt -meat dus- hebben zij het o er maait- . Grap is dat zij mij wel verstaan.
Nou ik weet niet wanner ik weer verder schrijf maar voorlopig nu afsluoten op donderdag 26 -3 om 23.20.
Welterusten.